Roland Barthes; Göstergebilimci, edebiyat kuramcısı, sanat eleştirmeni, estetikçi… Hiçbir zaman psikanalizden vazgeçmedi; etnoloji, antropoloji ve sosyolojiden uzak kalmadı. Yazı, imge ve dil tutkusuyla (“Bir hastalığım var, dili görüyorum”) edebiyattan sinemaya ve modaya kadar birçok alanda incelemeler yayınladı: “Edebiyat yürümeyi sağlamaz, nefes almayı sağlar”. O bir bilim adamı ve yazardı. Sürekli yinelenen ve var kalan ideolojilere (“Faşizm konuşma yasağı değil, söyleme mecburiyetidir”), okuru zehirleyen kaypak anlamlara karşı durdu. “Anlamın sağlığını kurtarmak” için yazdı. Resim ve müzikle ömrü boyunca iç içe yaşadı: Resim ve imgenin teorisyeni aynı zamanda bir ressam, besteler yapan amatör bir piyanist, “sesin zerresini” tanıyan bir opera tutkunuydu. Tutkuların, arzuların güncesini tutan bir yazardı. Dünya dillerinde elden ele dolaşan Bir Aşk Söyleminden Parçalar onun yapıtıdır; “Hala birçok insan aşık oluyor, aşk söylemi hala sürüyor”. Yarım kalan roman projesi, Vita Nuova’da ise yeni bir hayatın romanını yazmak istiyordu. O, yüzyılın sahnesinde olan bir aktördü. Çağımızın sanatçılarını, yazarlarını, okurlarını derinden etkileyen öncü bir yazardı. Jacques Derrida, Roland Barthes için “Onun adı benim için biriciktir” derken çok haklıdır.
