Elif ve ağabeyi Ahmet, Peygamberimizi çok seven iki kardeş. Peygamberimizin doğduğu yaşadığı yerleri görmeyi çok istediler bunun için çok dua ettiler. Bir gün bu istekleri gerçekleşti ve aileleriyle birlikte umre seyahatine çıktılar. Kimi zaman eğlenceli, kimi zaman hüzünlü, kimi zaman da heyecanlı maceralara atıldılar.
Elif, gittiği yerlerde gördüklerini, duyduklarını bir bir günlüğüne yazdı. Peygamberimize sevgisini anlattığı satırlarda şöyle diyordu: “Belki bir gün Peygamberim; bu günlüğü benim gibi seni çok seven tüm çocuklarla paylaşabilirim.”
