“Seni görüyorum. Seni, her an yeniden, ilk kez, görüyorum.”
R. Berin Tuncel Her An Yeniden’de duygular, ilişkiler, kadın olmak ve kendini bulmak üzerinden modern insanın yaralarına şefkatle dokunuyor.
Yaralı çocuklukların, olgun yetişkin olma sancılarına… Anne babadan alınamayanları kitaplarla, terapilerle telafi etme çabamıza… Gerçek ve tam bir sevgi ve kabulü, nerede bulursak oradan alabilme telaşlarımıza merhametle bakan bir göz olarak bize insan olma hallerini gösteriyor.
Selen, Adem, Ebru Hanım, Çetin, Berrak ve Merve’nin birbiriyle kesişen, iç içe geçen hikâyeleriyle kurduğu küçük bir evrende ilişkilerle yaralanan, ilişkilerle iyileşen insanın yolculuğuna şahit kılıyor okuru.
Ve adeta Yunus’un “Her dem yeniden doğarız, bizden kim usanası” deyişindeki gibi varoluşun her an yeniden doğmaya ayarlı yapısını keşfetmenin hissettirdiği ılık ümidi taşıyor satır aralarında.