“Aşk” dediğin bir kadeh ıstırap sarhoşluğu,
Acze düşen bir damla kırağıdır gözyaşı.
Çaresiz takvimlerin hiç bitmeyen boşluğu;
Vuslatın özlem kokan yaprağıdır gözyaşı…
Güllerin asaleti saklıdır dikeninde,
Her bir çiçek baharı boyunca anlamlıdır.
Ağlamak; tufanıdır, aşkın; ölüm teninde…
Mısralara biriken toy yüreğim gamlıdır.
Sürgün yürekte büyür, andıkça sevgiliyi,
Anılar kelepçeye vurulur düşündükçe.
Anladım yaşamayı: “Aramakmış maziyi”;
Yokluğun bir ur gibi içimde büyüdükçe…
