Dînî kültürde, âhir zamânda zuhûr edip toplumu kurtuluşa erdireceğine inanılan “Mehdî” adındaki kurtarıcı figürü, Kur’ân'dan sonra dînin ikinci kaynağı olarak görülen hadîs kitâblarındaki rivâyetlere dayanmaktadır. Oysa ki, Kur’ân ve sünnet bize, gecesi de gündüzü gibi aydınlık bir dîn emânet etmiştir. Bu dîn'e sımsıkı sarıldığımız müddetçe dalâlete düşmemiz söz konusu değildir. Bugünkü bütün herc ü mercimiz, Kur’ân ve sünnetten kopmamızın hikâyesidir. Koptuk, ıssız vâdilerde şaşkın şaşkın dolaşmaya maruz kaldık. Mehdî tasavvuru da, bu şaşkınlığımızın ve dalâletimizin açık bir kanıtıdır.
