Tahkim yargılamasının gerçekleşebilmesinin ilk şartı uyuşmazlığın tarafları arasında tahkim anlaşmasının bulunmasıdır. Bunun yanında, hakemlere yargılamayı gerçekleştirme ve yargılama esnasında kararlar alma yetkisi de tahkim anlaşması ile verilir. Tahkim kanunları, kurumsal tahkim kuralları veya uluslararası anlaşmalarda da hakemlerin yetkilerini belirleyen düzenlemeler bulunabilir. Hakemlere açıkça bazı yetkilerin verilmesi söz konusu olabileceği gibi anılan düzenlemelerden kapalı olarak veya tahkimin özelliklerinden hakemlerin doğal yetkilere sahip olduğu anlamı da çıkarılabilir. Bu Kitapta doğal yetkiler çerçevesinde verilen kararların hukuka uygun olması için gerekli koşullar incelenmektedir. Doğrudan tarafların iradeleriyle veya esasa yahut usule uygulanan hukuk kurallarıyla hakemlere yönelik getirilen sınırlamalar, doğal yetkilerin sınırlarını da belirleyecektir. Hakem heyetine yönelik bir yasaklamanın bulunmadığı bu durumlarda ne tür kararların alınabileceği tartışması güncel kararlarda ve doktrinde devam etmektedir. Bu nedenle hakemlerin doğal yetkilerinin kavramsal çerçevesi çizilerek tanımlanması, öneminin ve amaçlarının neler olduğunun açıklanması, doğal yetki kapsamında ne gibi kararların alınabileceğinin, bu kararların hukuki kaynaklarının neler olduğunun ve devlet mahkemelerince hakemlerin bu kararlarının iptal ve tanıma-tenfiz davalarında hangi sebepler kapsamında denetleneceği bu Kitapta incelenmektedir.
