Yolun Sonuna Geldiğini Nefesin Tükenince Anlarsın.
Oysa ben sadece arkadaşımı korumak istemiştim.
Hangi ara bu duruma geldim bilmiyorum.
Artık hiçbir şey hatırlayamıyorum.
Bir zamanlar mutluydum. Her gün severek gittiğim bir işim, eğlenceli arkadaşlarım ve âşık olduğum bir adam olduğunu hatırlıyorum.
Ve herkesten sakladığım, unutmak istediğim karanlık bir geçmişim ve korkunç bir sırrım olduğunu...
Sahi, o sır neydi? Artık onu da hatırlayamıyorum. Beni buraya getiren o sır değil miydi? Bu kaosun içine sokan, benliğimi söküp alan, adımı bile unutturan…
Bilse gelirdi, gelip beni alırdı. Fakat bilmiyor. Kimse nerede olduğumu bilmiyor…
Bu cehennemde tek başımayım.
“Mutlu son diye bir şey yoktu. Sadece SON vardı.”
