R. D. Laing’in Düğümler’i bir psikoloji kitabı, yazarını ünlü eden anti-psikiyatri yaklaşımıyla yazılmış bir teorik çalışma değil; bize dilin imkânsızlığını gösteren bir oyun/deneme. Dizeler biçiminde yazılmış, ama uzun aforizmalar gibi ilerleyen, bir dünya bakışını anlatan (ama anlatmayan), bir hayat anlayışını savunan (ama savunmayan) bir “yol-yordam” metnine benzer en çok.
“Kendime saygı duymuyorum bana saygı duyan birine saygı duyamam. Ancak bana saygı duymayan birine saygı duyabilirim.
Jack’e saygı duyuyorum çünkü o bana saygı duymuyor.
Tom’u aşağılıyorum çünkü o beni aşağılamıyor.
Ancak aşağılık biri benim gibi aşağılık birine saygı duyabilir.
Aşağıladığım birini sevemem.
Jack’i sevdiğime göre onun beni sevdiğine inanamam.
Nasıl kanıtlayabilir ki?”
