Bu kitap, iki şiir ve kırk edebî mektuptan oluşan ‘İstanbul Hikâyeleri’ adlı eserin Osmanlı Türkçesiyle yazılmış hâlidir. Metinlerin yazımında son dönem imlâsı yerine alanın önemli dilcilerinden Şemseddin Sâmî’nin Kâmûs-ı Türkî sözlüğünün yaygın imlâsı tercih edilip eski metinlerin okunması ve anlaşılmasına âşinâlık kazandırılmaya çalışılmıştır. Arabî, Fârisî ve Türkî kef çeşitleri de ayrı ayrı işaretlerle gösterilerek okuyucunun okuma hızına katkı sağlamak hedeflenmiştir.
" كتاب، سینامە، تیاترو، نماز، ییلماز گونی، بونلری ترك ایدەمەیز، بیلمەڭزی ایستەیورم. استانبولڭ گمیلری، بالعموم مارتیلر الاّ كە قالەجقلر یرلی یرندە! "
اون اوچ حكایەدن اولوشان استانبول حكایەلری بیلدیگمز آڭلاتی تورلرندن أوڭملی أولچودە فرقلیلقلر طاشییان بر اثر. پكی، نەدر استانبول حكایەلری؟ آدی أوستندە: حكایە. آما عین زماندە بییوغرافی، آڭی، گزی یازیسی، سویلشی... فقط هر حال و كاردە ألشدیری... حكایەلرڭ "شهرڭ أللری و آیاقلری اولان" ایكی قهرمانی وار: محتاج و عاجز. شهرڭ سمتلرینی، صوقاقلرینی، یوللرینی بعضاً حزنلە بعضاً سوینچلە، یوركلرینی آلت أوست ایدن
