“Bir çocuk Orhan’ın şiirlerini okumuşsa içi titremeden, gözü yaşarmadan insana, ağaca, kuşa, taşa, toprağa, Ankara’ya, İstanbul’a bakamaz; kaldırımına tüküremez, ağacını kesemez; sokakta kendi halinde, sakalı ağarmış, paltosu yırtık, üfürsen uçacak bir adamın -Süleyman Efendi budur diye- eline sarılmadan edemez olur.
Orhan’ın şiirini okuyan kız, erkek, kimseye zarar veremez.”
“Üzülme keyfine bak Orhan! Okuldan çıkar çıkmaz senin şiirini okuyanlarla dolacak Türkçe konuşan her köyümüz, her şehrimiz.”
Sait Faik Abasıyanık
