“Bilimde olduğu gibi şiirde de gerçeğin aranması başta gelen hedeflerdendir” diyor Canbolat.Ama şiirde bu arayışın “taşkın bir cesaretle”gerçekleştiğini ve bir evrensel bilinci oluşturduğunu söylüyor.Goethe’den şu dizelere kulak vermemek mümkün mü?
“Taşkın bir cesarettir şairlik/En iyisi yalnız yap sen bu işi” (Yeni Yüzyıl,11.02.1998)
“…bu şiirler,yabancı bir ülkede yaşayan bir Türk’ün “duyarlılığının” yanı sıra ,içinde yaşadığımız çağla –açıkça belirmesi bile-sıkı bir hesaplaşmayı ihtiva ediyor:”yalan billur kaplarda saklanır”
……………
Yahut
“ve mermiler öpmesin alnından çocukların .”
Çağın çarpıklıklarının karşısına en yüce değer olarak sevgiyi koyan Canbolat,uygarlık’ın sevgiyi katlettiği düşüncesindedir.
