Bedri Rahmi Eyüboğlu 1911’de Görele’de doğdu. Trabzon Lisesi’nden sonra İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi’ne girdi. Burada Nazmi Ziya ve İbrahim Çallı’nın öğrencisi oldu. 1930’da eğitimini bitirmeden, ağabeyi Sabahattin Eyüboğlu’nun yanına, Paris’e gitti. Döndüğünde Akademi’de öğretim üyesi oldu. Geleneksel süsleme ve halk el sanatlarından seçtiği motifleri eserlerinde başarılı biçimde kullandı. Eserleriyle yurtiçi ve dışında çok sayıda ödüle layık görüldü.
Daha lise öğrencisiyken şiir yazmaya başladı. Şiirleri Yeditepe, Ses, Güney, İnsan, İnkılapçı Gençlik ve Varlık dergilerinde yayımlandı. Daha birçok dergi ve gazetede gezi yazıları, hikâye ve denemeler yazdı. Halk edebiyatının her türüne karşı duyduğu hayranlık bütün eserlerine yansıdı. 21 Eylül 1975’te, İstanbul’da vefat etti.
Pembe Vinç, Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun toplu yazılarının altıncı cildi.
Bu kitapta 1953-54 yıllarında kaleme aldığı, bazıları dönemin dergi ve gazetelerinde yayımlanmış, bazıları ise hiç yayımlanmamış yazıları kronolojik olarak yer alıyor. Güzel sanatlar, gezi izlenimleri, toplumsal sorunlar gibi pek çok konuda yazılmış denemelerden oluşan toplu yazılar, sanatçının oğlu Mehmet Eyüboğlu’nun titiz çalışması ile düzenlenen arşivinden yararlanılarak hazırlandı. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları tarafından bütün şiirleri Dol Karabakır Dol başlığı altında toplandı, bütün eserleri yayımlanmaya devam ediyor.
Eserleri:
Şiir: Yaradana Mektuplar (1941), Karadut (1948), Tuz (1952)
Gezi ve Deneme: Cânım Anadolu (1953), Tezek (1975), Delifişek (1975), Resme Başlarken (1977), Gece Yarısı (2002), Kiraz Ayı (2003), Dost Dost (2004), İnsan Kokusu (2005), Sabır ile Koruk (2008)
Monografi: Nazmi Ziya (1937)
Resim Albümü: Binbir Bedros (1977), Babatomiler (1979)
Mektuplar: Kardeş Mektupları (Bedri Rahmi – Sabahattin Eyüboğlu) (2003), Aşk Mektupları (Bedri Rahmi – Eren Eyüboğlu) (2006)
