Susmak, dile getirmeden konuşmak demektir. Konuşmak fıtriyse susmak tercihtir.
Murat Pay’ın Dilsiz’i, bu anlamda tercih edilmiş bir söze dökmeyiştir. Susmak derinleştikçe hikâye geri çekilmeye; metaforlar, simgeler, remizler öne çıkmaya başlar.
Dilsiz’in Dile Gelişi’nde, bir yandan senaryosuyla, yönetmenin film hakkında tuttuğu notlarla, söyleşileriyle Dilsiz’in mutfağı okura açılırken, diğer yandan da film üzerine yapılan çözümlemelerle dilsizlik hâli dile getirilmeye çalışıldı.
Bu kitap görsel dille yazısal dilin birbirini açma, birbirinde saklı kimi imkânları mümkün kılma gayretidir.
