Hakikat özgürleştirir, mutlu kılar mı, yoksa bilmemek, cehalet midir mutluluğun temeli? Peki ya bilip de söylememekteki ikiyüzlülükle nasıl yaşanır?
İnançla inançsızlığın, kitleyle bireyin müphem, tekinsiz ilişkisinin karanlıklarına dalar ve o karanlıklardan elmas değerinde bir öykü çıkarır Unamuno 1931’de...
“İçine şeytan kaçmışların ünlü şifacısı Don Manuel’imizin – nedenini bilmesem de – Şeytan’a inanmadığını düşünerek oradan ayrıldım.”
