Aslında dalgalara inanıyorsak geçmiş diye bir şey değil şu an diye bir şey vardır. Mırıldandım ve dedim ki olağanüstü hayaller içinde kendimi ruhumu kalbimi buluyorum,milyonlarca yıl sonrasına hizmet ettiğini farkediyorum. Sadece bize sunulan sahte duygulara nesnelere dokunuyoruz bunun ötesini göremiyoruz. Bu sahteliğin ardını görmek için çok öteleri hissetmek düşünmek gerekir. Siyah perdelerin ardındaki beyaz perdeleri görmek dokunmak. Uçan kuşların gözlerindeki duyguları şahit olduğu durumları görebilmek hissedebilmek. Denizin kenarında oluşan yosunlardaki tarihi görebilmek. Dünya ve birçok gezegende canlılar hazları ve egoları için yaklaşırlar duygulara maneviyata fakat bilmezler katil olduklarını. Katil olmak için birisini öldürmek gerekmiyor,insanların çoğu beyaz görünümlü bir katildir. Sonsuzlukta en güzel şeylerden biri gözle görülmeyen o aydınlık umutlardır. Umut olduğu sürece yaşıyoruzdur. Dile gelmeyen olağanüstü umutlar vardır onlar saf şeylere dokunuyor ve nefes veriyor. Umudumuz kadar varız,umudumuz kadar yaşıyoruz,melekler naif umutlara hizmet eder.
