Yiğit Akın, Birinci Dünya Savaşı’nın toplumsal tarihine bakıyor; başka bir deyişle, savaşı salt askerî-siyasi boyutunun ötesinde, toplumsal bir olay olarak inceliyor. Bu aynı zamanda, hamaset anlatılarının perdesini de aralamak demek; sadece kahramanlık destanlarına değil,
“Topların güllesi ne yaman geldi
Kapandı kulaklar, hep sağır oldu
Gövdeler yaralı, gömlek kan doldu
Askerin kanını gör padişahım”
diyen türkülere de kulak vermek demek.
Bölüm başlıkları, kitabın içeriğiyle beraber, dönemin ruhunu kavrayan anlatım gücünün de ifadesi:
Balkan Harbi’nden Cihan Harbi’ne
Tarlalardan kışlalara
Sıklaşan saflar, boşalan evler
Orduya aş, ahali aç
Evde: Zevceler ve anneler
Yollarda: Sürgünler ve muhacirler...
Cihan Harbi’nin Cephe Gerisi savaş olayının “sivil” bir okuması...
“Bu kitap, Osmanlı toplumunun kolektif belleğinde derin ve hazin izler bırakan Cihan Harbi deneyimini geniş bir zaviyeden bakarak inceliyor ve savaşın doğurduğu yeni sosyoekonomik ve kültürel gerçeklikleri mercek altına alıyor. Bu yeni gerçekliklerin izlerini ise kitlesel askerlik deneyimi, devlet güdümüne girmiş bir ekonomik hayat, yaygın darlık ve yokluklar, sürekli devam eden ve büyük alt üst oluşlara yol açan nüfus hareketleri, etnik temizlik ve ölüm üzerinden sürüyor.”
Yiğit Akın
