Sayısal tüm devrelerin yeterince uzun bir süredir kullanılmakta olmaları nedeniyle pek çok kullanıcı, daha eski olan RTL (direnç-tranzistor mantığı) ve DTL (diyot-tranzistor mantığı) aileleriyle olduğu gibi TTL (tranzistor-tranzistor mantığı) ve ECL (emetör kuplajlı mantık) gibi yaygın mantık aileleriyle de tanışıktır. Bu ailelerin her biri, diğer tiplerle karşılaştırıldığında kendi avantajlarını ortaya koyar; fakat hepsinin paylaştığı bazı ortak dezavantajlar bulunmaktadır.
Bu dezavantajların ne belirginleri arasında (geçit başına 5 mA dolaylarındaki) yüksek sükunet akımı, (belirtilen değerin % 10'u düzeyinde regülasyon gerektiren) beslenme gerilimi zorunluluğu, (geçit başına birkaç yüz ohm dolaylarındaki) düşük giriş empedansı, (giriş ve besleme hatlarındaki gerilim sıçramaları nedeniyle kapıların tetiklenebileceği anlamına gelen) düşük gürültü bağışıklığı sayılabilir.
1970'lerin ilk yıllarında yeni ve oldukça değişik bir sayısal tüm devre tipi sahneye çıktı ve düşük hızdan orta hıza kadar olan uygulamalarda eski aileleri hızla demode etti. Bu yeni mantık ailesi, COS/MOS ya da CMOS (tümler-simetri metal oksit yarı iletken) olarak bilinir ve önceki ailelerin sorunlarına sahip değildir.
