Yunus Emre’yi kaynak alarak gelişen Bektaşi Edebiyatı’nın en önemli temsilcisi olan Kaygusuz Abdal, Türk dili, kültürü ve Tasavvufi Türk Edebiyatı tarihi için son derece önemli olan 15’e yakın eserin şairi ve müellifidir. Bektaşi erkanı içinde yetişen şair, menakıbında verilen bilgiye göre, Elmalı’da yaşayan Hacı Bektaş-ı Veli silsilesinden Abdal Musa’ya intisap etmiş ve uzun müddet onun terbiyesinde ve hizmetinde bulunmuştur.
Kaygusuz Abdal genellikle antolojilerde, ders kitaplarında, vd. yer alan hece vezniyle yazılmış şathiyeleri ile bilinir. Şathiye bilindiği üzere anlaşılması zor, herkesin anlayamayacağı, çok derin anlamlı felsefi şiirlerdir. Şathiyelerden dolayı Kaygusuz Abdal eksik olduğu kadar hakkında yanlış hükümler verilmiş bir mutasavvıftır. Şiirlerine ve nesirlerine bir bütün olarak bakıldığında Kaygusuz’un vahdet-i vücud inancını bütün eserlerinde son derece derin işlediği görülecek; kullandığı kavramların düz anlamlarının arkasında ilahi aşkın, ilahi sırların, tecrübelerin olduğu anlaşılacaktır. Son derce irşadi ve terbiyevi bir üslupla yazılan şiirlerde anlam katları aralandıkça Kaygusuz’un nedenli güçlü bir dili ve tasavvufi tecrübesinin olduğuna tanık olunacaktır.
