“bulut denizini izliyorum
geçitler tüm harfleriyle çıkıyor karşıma
birden kozalaklar sonra
ve çamlar
mavi çadırlı yaşamlar
karşılaştığım yolda
seni özlediğimi
hatırlıyorum
sonbaharın sonunda
yahut başında kışın
yaprakları,
kıvrılan yolları,
göğü ve yeşil çiçekli çocukları,
ardından kum tanelerini
en son
ama sonu olmayan bu aralıksız anda sonsuzluğu
bunlardan hariç diyorum
rivayetlerinde satırların
seni özlediğimi hatırlıyorum...”
