Moniz Bey her zamanki gibi duygu yüklü, masalsı aracıyla yollardaydı. Ama emektar Goros ulaşması gereken yere varamadan yolda kalmıştı. Şimdi arabayı tamir edip yola devam etmek zamanıydı. Ancak Moniz Bey, şu her şeye burnunu sokan küçük kızın merakını nasıl giderecekti?
Hepha garip bir aracın altından sadece ayakları görünen bir adamla karşılaştığı an anlamıştı yeni bir arkadaş bulduğunu... Çünkü duyguları onu her zaman doğru yönlendirirdi. Yanıt almamasına rağmen ısrarla “merhaba” diye seslenmesinin nedeni buydu. Belki de bu yabancının aslında “eksik bırakılan duyguları dağıtmak” gibi çok önemli bir işi olduğunu sezmişti…
Serap Biçici’nin duygularla dolu bu hikâyesi Duygu Polat Çakır’ın eğlenceli çizgileriyle hayat buldu. Duygularının peşinde olan küçük büyük herkesin kalbine dokunacak bir hikâye Duygu Dağıtıcısı ve Onun Acemi Yardımcısı...
