Nâzım Hikmet’in halasının oğlu Celalettin Ezine doğduğunda babası Memduh Bey bir günlük tutmaya başlar. 15 Kasım 1899’da başlayan ve 2 Aralık 1937’de son bulan bu günlükte aile yaşamı ayrıntılarıyla anlatıldığı gibi toplumsal yaşamın önemli olayları da yer almaktadır.
Bir Osmanlı aydının siyasal ve toplumsal gelişmeler karşısındaki duygu ve tepkilerinin gözlemlenebileceği bu kitap gündelik yaşamın ayrıntılarını da gözler önüne seriyor.
“Çok şükür Cenab-ı Hakk’a, aileye bir vücud daha karıştı. Yengen Celile Hanım vaz-ı haml etti. Dayı beyin Hikmet’in bir oğlu dünyaya geldi. Kendisi Mehmet Nâzım diye çağrıldı. Gerek vaz-ı haml esnasında ve gerekse yedi yatağı kalkıncaya kadar bir müddet zarfında orada, başlarında bulunmak ve muavenet etmek üzere Hikmet’in evine gitmiştik. Sen sonradan oraya götürülmüş idin ki dayı beyin sokak kapısından girmekliğini müteakip Nâzım doğuyordu. Bunu senin ayağının uğru saydık ve müteyemmen addettik. Cümle ile beraber Cenab-ı Hakk bu Nâzım kulunu da muammer ve hayırlı kılsın.”
4 Kânunusani 1317 (17 Ocak 1902)
