Alexene Farel Follmuth, bu ilk gençlik romanında hem farklı ten rengine sahip kızların karşılaştıkları zorlukları hem de ilk aşkın kırılganlığını şaşmaz bir zekâ ve dürüstlükle ele alıyor. Merkezinde, sevimli ve zıt kutupları çeken bir romantizm barındıran, yüksek sesle okunmak için âdeta yalvaran satırlarıyla Mekanik Romantizm, hayranlık uyandıran, mükemmel bir kitap.
Mühendislik konusunda oldukça yetenekli olan Bel, geleceği düşünmektense ölmeyi tercih eder. Ancak okulda, yeteneğini yanlışlıkla ortaya çıkardıktan sonra robotik kulübüne katılmaya zorlanır. Daha da kötüsü, kulüpteki tüm erkekler Bel’i görmezden gelir ve kulüpteki diğer tek kız olan Neelam da Bel’den hiç hoşlanmıyor gibidir.
Kulübün kaptanı olan Teo, Bel’in potansiyelli biri olduğunu görür ama Bel, Teo’nun aksine ulusal yarışları önemsemiyordur. Yine de okuldan sonra birlikte çalıştıkları geceler uzadıkça uzar. Bel ve Teo, şampiyonluk için savaşmaya hazır robotlardan çok daha fazlasını yaptıklarını fark ederler. Onlar, hem birbirlerini hem de takımı çok daha iyi bir hâle getirmişlerdir.
