Kötü çocuk yoktur, yoktur, önüne aşamayacağı hedefler konarak başarısız duruma düşürülmüş çocuk vardır. Sorumsuz çocuk yoktur, sorumlulukları elinden alınmış çocuk vardır.
Zor çocuk yoktur, mutsuz çocuk vardır.
Çocuğunu seven ve düşünen her anne baba, onun kendine güven duyan bir birey olmasını ister. Kendine güvenin başarı üzerindeki etkisi tartışılmaz, başarıyı devamlı kılmak ve kendimizle barışık olmak ancak “öz saygı” ile mümkündür.
“Çocuklarınız çözüm bekleyen sorunlar mı, sevgiye susamış bireyler mi? Sizi rahatsız eden şeyi şimdi bir kez daha değerlendirin. Onlar için, tasadan ve beklentilerden uzak, sevgi ve desteğinizden güç alarak yollarını bulabilecekleri, huzurlu bir ortam oluşturabilir misiniz?”
W. MARTIN
