“Otuzumu geçtim, bu yaşa kadar hayatın içinde bir yol almıştım. Birden bu yol bitti. Kumaş keser gibi makasla kestiler. Kesenler için kolay tabii, kesileni düşünseler belki tereddüt ederler. Ama düşündükleri yok, çünkü kendi yollarının bir gün kesileceğini akıllarına hiç getirmezler. Tıpkı yalan yanlış ceza veren yargıçlar gibi. O yargıç, adalete muhtaç olacağını hiç düşünmez. Bundan sonra geçmişe kahrederek yaşayamam. Yeni… Yeni…”
