“Sebepsiz yaprak bile kıpırdamaz” deyip de sebepler üzerinde neden kafa yormayız ?
Oysa suç sebebin çocuğu, suçlu ise sebebin kurbanıdır.
Suça giden yolun taşlarını sebepler döşer.
Suçluların çoğu, sebeplere mahkum zavallılardır...
Adına “tore, gelenek, görenek” diyerek
Kutsallaştırılan sebeplere dokunulmadıkça, asıl onlar yargılanıp toplum vicdanında mahkum edilmedikçe, yaralarımız deva bulmaz
kanaatindeyim.
“Suçlu ayağa kalk!” diyenlerin parmaklarını asıl uzatması gereken yer, sanığın yüzü değil, sebepleridir.
