Türk edebiyatı tarihçisi ve Hallaç Baba Dergahı’nın son şeyhi Sadeddin Nüzhet Ergun (1901-1946), 45 yıllık ömrüne onlarca eser sığdırmış bir ilim ve gönül insanıdır. Kaleme aldığı Tekke-Tasavvuf Edebiyatı ve Halk Edebiyatı alanındaki birkaç düzine eser, onun ”gönül”e giden yolu ”ilim” taşları ile ilmik ilmik dokuduğunun şahididir. Söz konusu eserlerinin yanı sıra ardında bıraktığı çuvallar dolusu not, çalışkanlığının ve titizliğinin birer vesikası konumundadır.
Sadeddin Nüzhet Ergun’un önemli eserlerinden biri olan Türk Musikisi Antolojisi, Türk musiki tarihi hakkında oldukça geniş malzemeyi bir araya getirmesi ve bu alanda yazılan nadir eserlerden biri olması hasebiyle mümtaz bir yere sahiptir. İlk kez 1942-1943 yılları arasında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları arasından iki cilt olarak neşredilen eser, XVII.-XX. Yüzyıllar arası Türk Dini musikisinin tarihi gelişim safhalarını nazara vermekte ve önemli bestekar ve icracılar hakkındaki malumatı bir araya getirmektedir. Ayrıca bu sanatkarlara ait tespit edilebilen dini musiki güftelerinden numuneler sunması da eseri ayrıcalıklı kılmaktadır.
Alanında büyük bir boşluğu dolduran bu çalışma, her seviyedeki musiki muhibbanının elinden düşürmeyeceği nadide bir kaynak durumundadır.
