(1907-1983)
Gelenekli sanatlarımızın zirve şahsiyetlerinden biri olan Muhsin Demironat’ın hayatı acısıyla tatlısıyla itirazsız kabul edişini ve sanatın inkâr edilmeyen gücüyle nasıl yaşadığını -kalemim elverdiği kadar- yazmağa çalıştım. Anılan sanatlara karşı alâka ve muhabbetin azaldığı yıllarda verdiği mücadeleyle, bunların yeniden canlanıp değer kazanmasında hizmetinin bilinmesini istedim. Tezhib sanatı, hocalarımızın gayretiyle unutulmaktan kurtulmuştur.
