“Hafıza: Bizim kayıp ülkemiz! Saklı zamanda tazelenen duyguların, eşsiz ve acımasız sığınağı…”
“Yaşam gizemini yitirdiğinde, yolculuk da anlamsızlaşır birden! Tek bir insan, bir toplum, hatta bütün insanlık için geçerli, varoluşsal bir yasadır bu. Nerede kaldığınızı bile hatırlamıyorsanız, elinizdeki kitabı okumaya devam etmenin bir anlamı yoktur! Öyküsünü kaybetmiş bir insanın hayalleri, ne kadar inandırıcı olabilir? Kişisel geçmişiniz, ülkenizin tarihi veya insanlığın hikâyesi... ancak yüzleşmeler ve sarsıntılar yoluyla anlam yükleyebilir geleceğe. Bütünlüğünü koruyamadığınız bir hayatın kahramanı olamazsınız! Bellek denilen tavanarasında özgürce dolaşamadığınız sürece, kör kuyulardan çıkamaz; ruhunuzdaki sökükleri dikemedikçe, iyileşemezsiniz.”
