nar dağıldığında, akıl parçalandığında saniye saniye,
yokluktan hep aynalara bakmalar.
bir tırtıl iğne oyası işler gibi bir havlunun kenarında.
ışıkların kapandığı kül gecesi.
bin yıldır biriken ruhumdaki kir: zifir!
meryem’in oğlu, seni öldüren kim?
