"Belki benim devrimdeki çocuklar pek çok şeyden mahrumdular, ama evde hareket edebilecekleri genişlikte sahaları vardı. O devrin en fakir evinde bile bugünkü apartman dairelerinde olduğundan daha çok yer vardı. Sonra sokakları vardı çocukların. İstanbul´da çocuk, çeteleri çoğunlukla oğlan, çoğu kere mahallelerinin sınırlarını geçer saatlerce görünmezlerdi. Çoğu kere iki dış mahallenin sınırında ırklar birbirine karışırdı ve çocukların Rumca, Türkçe, İbranice, Ermenice karışımı bir Esperanto konuştuklarını duyardın...
-Maria Yordanidu-
