Mudiin bankaya karşı sahip olduğu bir para alacağı niteliğindeki mevduat, özellikle bankalar açısından önemli bir teminat aracıdır. Müşterilerine kredi vermek suretiyle aktif işlemlerini yürüten bankalar, bu kredilerin teminatını sağlamak için kendilerine müşterilerinin veya üçüncü kişilerin çeşitli malvarlıkları üzerinde rehin hakkı tanınmasını isteyecektir. Bu rehinler genellikle taşınır ve taşınmaz eşyaları konu edinecek; alacaklar açısından ise tercih edilen yöntem çoğu zaman alacakların teminat amacıyla bankaya devri olacaktır. Teminat amaçlı devrin hakim uygulamasına karşın kendisine alan yaratabilmiş bir alacak rehni türü ise mevduat rehnidir. Özellikle mevduat borçlusu bankalarca başvurulan bir yöntem olmakla beraber, üçüncü kişilere de mevduat üzerinde rehin hakkı tanınması pekala mümkündür. Bu çalışmada mevduat rehninin kurulması, hükümleri ve sona ermesi konuları ele alınmıştır. Mevduat rehninin bir alacak rehni görünümü olması ve alacak rehnine ilişkin özel düzenlemelerin sessiz kaldığı yerlerde taşınır rehni hükümlerinin uygulanması sebebiyle ele alınan konular öncelikle alacak ve taşınır rehni üzerinden genel olarak açıklanmış; ardından ise mevduat rehninin yapısı sebebiyle özellik arz etmesi muhtemel hususlar üzerinde durulmuştur.
