Bu çalışmada, Velid Ebüzziya’nın babası, annesi, abisi ve eşiyle olan mektuplarından toplam 111 tanesi kullanılmıştır. Mektupların zaman aralığı 1894–1921 yılları arasını kapsamaktadır. Bu bağlamda okuyucu bu kitapta, aileye dair bilgilere sahip olacağı gibi dönemin toplumsal, sosyal, kültürel ve siyasi atmosferi hakkında da fikir sahibi olacaktır.
“İşitdiğime göre bizim evin öyle sıkı sıkıya taht-ı nezârete alınması kâimmakâm vicdansızının işi imiş. Hâlbuki siz o adama geçen sene iyilik etmişdiniz. Ne tuhaf, İstanbul’da insan denecek adam kalmamış. Herkes sa’âdetini, refâhını başkasının felâketinde arıyor. Zaten onun için kimsenin rahat yüzü gördüğü yok ya. Bâkî gözlerinizden öperim efendim.”
