Gece gelen çocuk sessizce
Uzandı avlunun taşlarına
Uyandırmak istemedi kimseyi
Uzun ve yorucu bir yoldu sürdüğü iz
Kimbilir saat kaç
Yosunlu bir bakır tas kadardı
Kurumuş bir havuz
Nasıl kırıldığı bilinmeyen fıskiyeb irazdan sabah olacak
“Biz hep o yalnızlıktık
Sen yokken neysek o
