Nazım Hikmet’e, Kemal Tahir’e, A. Hamdi Tanpınar’a, çeşitli şairlere ve edebiyat sorunlarına ilişkin bu yazılar gerçek anlamıyla edebiyat eleştirileri değil. Bu yazılardaki yaklaşım, felsefe geleneğinden yoksun edebiyat eleştirimizin ötesine geçmek isteyen iyi niyetli ürünler olarak görülebilir.
