Dini bireyselleşme veya dinsel bireycilik kavramları hem entelektüel hem de akademik anlamda hala batı literatürü kapsamında değerlendirilmektedir. İslami yazında bu konu hakkında sistematik bir fikir akımı gelişmediği gibi entelektüel bir literatür de tam olarak oluşmadığı –en azından Türkiye için- ileri sürülebilir.
Bu kitap İslam’da bireyselleşme olgusunu ele almaktadır. İslam toplumları üzerinden tipolojik bir çalışma yaparak bireyselleşme biçimlerini tespit etmekte, bunu yaparken de teknik malumatın nakledilmesine değil İslam toplumlarında dini bireyselleşmenin özgün koşullarına odaklanmaktadır. Çalışmanın önemi ve özgünlüğü, bir bireyselleşme tipolojisi geliştirmenin yanında son iki yüzyılda İslam toplumunda meydana gelen yenilikçi fikri hareketler olgusuna “bireyselleşme” perspektifinden bakması ve buna postmodern perspektifi de ekleyerek zenginleştirmesidir.
