Nuri Pakdil’in “Otel Gören Defterler” üst başlığıyla yayımladığı kitaplarına, “Direniş Notları” da diyebiliriz. Yozlaşan her şeye, sükûnetsizliğe, derinliksizliğe...
“Yazmak, ses yakalamaktır.” Yazmanın vatanı sağlıklı sessizliktir. “Nerede olunursa olunsun, ne durumda olunursa olunsun... zihnin yoğunlaşarak devinebilmesinin önündeki
en büyük engel gürültüdür, sessizliksizliktir.”
Sessizliksizlik büyük işkencedir. Hele de ihanetlerle hesaplaşma süreçlerinde.
Nuri Pakdil’in anlattığı otel değildir aslında, o kendinden parçalar sunmaktadır okuyucuya. Bütünden, ufak parçalardır bunlar.
“İblis karşısında İnsan Derinliğini yücelten bir konumlanışla kimliğimizin kapsama alanını genişletmeye bakmalıyız.”
