"Uçurtmayı Vurmasınlar", "Sizin Hiç Babanız Öldü mü", "Suyun Öte Yanı", adlı kitaplarıyla tanıdığınız Feride Çiçekoğlu’ndan mektup biçiminde yazılmış yeni bir öykü kitabı. "100’lük ÜIke’den Mektuplar", yolculuklar boyunca yazılmış pasaportsuz mektuplar; vapurlarda, dolmuşlarda, uçaklarda ve uzaklarda; geçmişe ve geleceğe... Aidiyetsiz görünen, ama 100 ASA’lık filmin ışığından kaçamayan, çoğu kez hiç rastlanmamış kişilere yazılmış on iki mektup... Söylenmemiş aşklara, varılmamış ütopyalara, gidilmemiş kentlere dair... Sonuncu mektup, Zürih Havaalanında Moskova uçağı için adıyla çağrı yapılan ve adından başka hiçbir ipucu vermeyen Mrs. Tunsevich’e: "O günden bugüne, ne zaman yolum havaalanlarına düşse, Moskova uçakları için yapılan çağrıları dinledim ve hep sizi gözledim. Yalnızca Moskova’ya giden uçakların değil, Montreal’e, Johannesburg’a, Rio’ya, Tokyo’ya ve Oslo’ya gidenlerin bekleme salonlarında bile sizi aradım. Bir tek New York uçaklarına yaklaşmadım, çünkü onlarda gençliğime rastlamaktan korkarım. Sığınacak bir yer bulabildiniz mi Bayan Tunsevich? Bulduysanız bana da söyleyin... Söyleyin bana, kendimi yurdumda hissedeyim..."
