Leyla Onomay, Hades’in kalbinden yazıyor şiirlerini. Bir kedinin pençeleriyle üstelik. O da aşkla ve Ortadoğu ile yaralı. Bazen durup, bir Gezi için ölenlere, bir annelerine bakıyor; bir sihirbaz gibi isyan çıkarıyor şapkasından.
