Hey gidinin Ankara’sı hey!
Kâbe oldun, tavafın bitmeyecek anladım.
Hayallerimi sırtlanarak geldim. Gidici de değilim ha! Bu defa unutma…
Keskin bakışlarınla delme boş yere ciğerimi.
Köşe bucak kaçsan da umurumda değil.
Yorgun gönlümün başka limanı yok senden gayri…
Git deme boş yere, mendil sallayanım bile olmadı.
Bomboş tüm istasyonlar…
Bu son geliş…
Benim olacaksınAnkara!
Kaçarın yok!
