Gönül Hanım hayat uzun bir yol
Her durakta bir parçam eksildi
Bölüne bölüne büyüdüm
Bak çocukluğum durmadan ağlıyor
'Ne olur, ne olur beni geri al' diyor.
Eskiden uzansam
Yıldızları yerinden sökerim derdim
Kainatı avuçlarımda taşırım zannederdim
Çocuktum bölüne bölüne büyüdüm,
Bu yaşa geldim
Şimdi şu mikrop kadar küçük dünya
Kalbimde büyüyen bir çıban
Gönül Hanım
Kalbim benim iyilik düşleyen saatim
Ne çok yordum onu zamana karşı kürek çekerek
