“Kayıp ruhlar” tehditkâr olmaktan ziyade acınası, açıkça korkutucu olmaktan ziyade tekinsizdir. Hayatta kalanın hissettiği duygusal yoksulluğu simgeledikleri için “zavallıdırlar.” Nesne kaybının birer sembolü olarak “kaybolmuşlardır.” “Dolaşmak” zorunda bırakılmaları, hayatta kalanın amaçsız hale getirilmiş, yani eski hedeflerinden yoksun bırakılmış libidinal arayışlarının gezintisini ve arayışını yansıtır. Ve son olarak, “ebedi istirahatlerinin” ancak hayatta kalanların matemle başa çıkma, umutlarını, talep ve beklentilerini ölen kişinin imgesinden ayırma gibi zor görevleri yerine getirdikten sonra gerçekleşebileceğini anlarız.
-Anna Freud
Çocuk Psikanalizi Yıllıkları, ülkemizde çocuklarla çalışan ruh sağlığı uzmanlarının çocuklarla psikanalitik çalışma alanında bilgi ve tecrübe aktarımına katkıda bulunmak, çocuk psikanalizinin gelişimini desteklemek, tartışmaları zenginleştirmek ve yeni düşünce alanları açmak amacıyla tasarlanmıştır. Yıllıkların bu altıncı sayısı psikanalizin ve büyümenin temel ve önemli kavramlarından biri olan “Ayrılık” temasını kayıp, yas ve yalnızlık kavramlarıyla birlikte ele almaktadır. Çocuk ve ergenlerin hem büyüme hem de psikanalitik terapi sürecinde yaşayabileceği ayrılığa dair meselelerini ve bunların nasıl anlaşılabileceğini tartışmayı hedeflemektedir.
