Eğlenmek, dikkati başka alana yönlendirmek anlamına gelen Fransızca Disporter/Desport sözcüğünden türetilen spor kelimesi tarihi gelişim sürecinde, eskiden görüldüğü gibi temelinde ahlak kuralları ve dayanışmanın bulunduğu sosyal, kültürel ve eğitsel bir faaliyetten çok, ekonomik bir sektöre dönüşmüş ve boş zamanlarda yapılan bir faaliyetten ziyade eğlence sektörünün bir aracı olmuştur. Spor alanının, belli kurallarla düzenlenmesi ve denetlenmesi zorunluluğu ise bu alanı spor hukukunun konusu haline getirmiştir.
İnsanlığın var oluşundan itibaren bilinçli ya da bilinçsiz bir şekilde spor, her dönem hayatımızda kendine yer bulmuştur. Sporun olduğu yerde, tabiidir ki, hukuk kuralları da olacaktır. Eski bir Latin atasözü der ki; ubi societas ibi jus; yani, nerede toplum var ise orada hukuk vardır. Buradan yola çıkarak uluslararası etkileri de artık tartışılmaz önem kazanan spor için de bir takım kuralların olmaması düşünülemez. O halde nerede spor var ise, orada spor hukuku vardır.
Bu çalışmanın amacı, spor hukuku ile doğrudan ilgili olan kanun, KHK, tüzük, yönetmelik gibi dağınık mevzuat düzenlemelerini derleyerek, spor ilgililerinin bunlara kolay erişebilmelerine karınca kararınca yardımcı olmaktır.
Özellikle ifade edilmelidir ki, spor hukukunun uluslararası yönü de bulunmaktadır. Ancak bu çalışmada, Türk Spor Mevzuatı üzerine ağırlık verilmiş; uluslararası mevzuat düzenlemeleri başka çalışmalara bırakılmıştır.
Belirtilmelidir ki, niteliği gereği tüm hukuk dalları ile doğrudan bağlantılı olan spor hukuku ile ilgili tüm mevzuatı derlediğimiz iddiasında değiliz. Asıl gayretimiz, mevzuatın sürekli değiştiği bir ortamda, cep boy mevzuat kitapçığını da aşmayacak ölçüde, spor hukuku ile ilgili doğrudan ilgili, dağınık mevzuat hükümlerini bir araya toplamaktır. Yapıcı eleştirileriniz bize ışık tutacaktır.
