Selçuklu, Anadolu Beylikleri ve Osmanlı topraklarında oldukça etkili olan Ahiler, Anadolu’nun pek çok şehir, kasaba ve köyünde, yol geçitlerinde, ıssız dağ başlarında kurdukları zaviyelerde gerçekleştirdikleri faaliyetlerle toplumsal dayanışmanın, cömertliğin, iyi ahlâkın, yardımlaşmanın ve kardeşliğin sembolü olmuşlardı. Ahiler, sadece toplum huzurunun sağlanması bakımından değil, yeni fethedilen bölgelerin Türkleşmesi ve İslamlaşması, yerleşime açılması, yıkılan köprülerin, hasar gören dere yataklarının, kuyuların ve köprülerin tamiri gibi topluma dönük pek çok işin baş mimarıydılar. Ahiler Moğol İstilası sırasında Anadolu’da Türk direnişinin sembolü olmuşlar, Osmanlı Devleti’nin kuruluş sürecine doğrudan katkı sağlamışlardı. Ahiler gündüz çalışmışlar, genellikle siyasî kaygı taşımayan bir hayat sürmüşler, kazançlarının bir kısmını zaviyeleri için harcamışlar, önemli bir kısmını da yoksullara dağıtmışlardı. Bu kitap, Ahi Teşkilatı’nın kurulması, tarihsel gelişimi, teşkilat yapısı, fütüvvet erbabının ve ahilerin sahip oldukları erdemleri ana hatlarıyla ele alan bir çalışma olarak, Ahi Teşkilatı’nın daha iyi anlaşılmasına katkı sağlamaktadır.
