Doğu edebiyatının en önemli eserlerinden olan Tûtînâme, doğunun gizemli hayatından beşeri duyguları samimiyetle anlatmaktadır.
Eski zamanların birinde bir kral, saraya gelen yolun üzerine kocaman bir kaya koydurmuş, kendisi de pencereye oturmuş.
Ülkenin zenginleri, kervancıları, saray görevlileri saraya giderken çoğu kralı eleştirdi. Saraya meyve ve sebze getiren bir köylü yükünü yolun kenarına koydu,
zorlanarak da olsa kayayı yolun üstünden çekmeyi başardı. Çekilen kayanın altından bir kese altın çıktı. Kesenin içinde Kral’ın bir notu vardı: “Bu altınlar kayayı yoldan çeken kişiye aittir.”
Ve Kral şunu demek istiyordu, “Her engel, yaşam koşullarımızı daha iyileştirecek bir fırsattır.”
