Neden mi otuzundan sonra?
Çünkü kadın dünyadaki tüm acıları, tüm tecrübeleri, tüm zevkleri bu yaşa kadar deneyimledi ve adına “erkek” denilen fakat birçoğunun “adam” diye bile tanımlanamayacağı o iki ayaklı, sözde kalp ve beyin taşıyan fakat bu ikisi arasındaki dengeyi kurmakta oldukça zorlanan varlıklar olmadan da hayata devam edilebileceğini ve kendi ayakları üzerinde durabileceğini otuzundan sonra anladı.
Aslında kadın kimseye ihtiyacı olmadığını, kendi kendine yetebileceğini bu yaşta fark etti. Kimilerine göre geç oldu belki ama zararın neresinden dönerse kârdı ona göre artık.
Var olsun kadınlık, var olsun güçlü kadınlar, var olsun bu kitap sayesinde kendinden emin, hayatına devam edecek olanlar…
