Ülkemizde asırlar boyunca İslam’a, İslamî ilimlere, bulunduğu coğrafyanın insanlarına sosyal, ahlakî ve kültürel alanlarda gönüllülük esasına dayalı olarak hizmetlerde bulunmuş medreseler, hak ettiği ilgiyi görmemiş ve nerede ise unutulmaya terk edilmiştir. Oysa medresenin kendisi modern zamanların dışında ve de modern yapılanmalardan hiç istifade etmeden hizmetini sürdürmüş olsa da her yeni bilginin mutlaka, eski bir bilginin uzantısı olduğu kuralınca günümüz insanlarının ve eğitim kurumlarının bu müesseselerin işleyiş mekanizmalarından, programlarından ve çalışma sitilinden istifade edebileceği çok şey vardır. İşte bunu sağlamak ve medreseye karşı olan ihmalin önüne geçmek için, bazı kalıntılarına yetiştiğimiz ama buna rağmen çokça istifade ettiğimiz bu emektar fahri kurumumuza bir vefa borcu olarak onunla ilgili gördüklerimizi, duyduklarımızı, düşündüklerimizi ve rezervlerimizi bir araya getirerek bu çalışmayı hazırladık.
