Beni Tristan Cole hakkında uyarmışlardı.
“Ondan uzak dur,” demişlerdi.
“O bir pislik.”
“O duygusuz.”
“O yaralı.”
Birisini dış görünüşüne göre yargılamak, Tristan’a bakıp bir canavar görmek kolaydı.
Ama ben bunu yapamazdım. Onun içinde taşıdığı enkazı kabul etmeliydim çünkü benim içimde de bir enkaz vardı.
İkimiz de yapayalnızdık. İkimiz de yanımızda olacak birini arıyorduk. Daha fazlasını arıyorduk. İkimiz de geçmişin kırık parçalarını bir araya getirmek istiyorduk.
Belki o zaman nasıl nefes alındığını hatırlayabilirdik...
