Çocuklar hemen büyümek ister ve büyükler, büyüdükçe çocuk olmayı özler. Aslında böyle yaşadıkça farkında olmadan hapsederiz yüreklerimizi. Oyunlar, masum gülücükler, sıcacık ilişkiler, tertemiz duygular içimizde bir yerlerde, üstüne kilit vurulmuş kapıların hemen arkasında kalmıştır. Bundandır bir yürek çıkmazı olur bazen yaşam, bir kısırdöngü kimi zaman.
İyisi mi artık firar etsin hapsolan yürekler!
Çocuk, çocukluğunu yaşasın; büyükler de çocuk taraflarını serbest bıraksın.
“Yürekler Firar Etsin” bu ikiliği kaldırmak umuduyla yazıldı çünkü aslında yaşam tektir.
