II. Abdülhamid, emperyalist güçlerin Osmanlı Devleti'ni kesin olarak parçalamaya ve Türkleri Avrupa'dan ve giderek Anadolu'dan söküp atmaya karar verdikleri bir dönemde tahta çıkmıştı. Sultan, bu zorlu dönemde ülkenin parçalanmasının önüne geçmeye çalışarak Osmanlı Devleti'nin siyasi ve iktisadi gücünü kullanıp, her yabancı ülkeyi ayrı ayrı değerlendirip ona göre politika uygulamayı tercih etti. II. Abdülhamid büyük devletlere yönelik politikasını uygularken çoğu zaman onların arasındaki rekabetten faydalanmayı bir yöntem olarak kullandı. Politikasının temel unsurunu Osmanlı Devleti'nin toprak bütünlüğünün muhafazası oluşturuyordu. Bunu yaparken de ülkenin bazı vilayetleri için çok hassas davrandığı halde, devletin gücünün uzanamayıp sınırlı kaldığı vilayetler için aynı hassasiyeti göstermedi. Çünkü bu yıllarda Osmanlı Devleti ancak kendi varlığını koruma peşindeydi.
