Büyük Selçuklu Devleti, Türklerin İslâmiyeti kabul etmelerinin ardından kurdukları en önemli siyasî yapıydı. Bu devlete zirve dönemini yaşatan Sultan Melikşah (1072 – 1092), sınırları Kaşgar’dan Anadolu hudutlarına, Aral Gölü ve Kafkasya’dan Yemen ve Aden’e kadar uzanan çok geniş bir alanda hâkimiyet süren bir devlete sahipti.
Selçuklu Devlet Teşkilâtı, onun zamanında Büyük Vezir Nizâmü’l-Mülk’ün de gayretleriyle mükemmel hâle getirildi. Nizâmü’l-Mülk, meşhur eseri Siyâsetnâme’yi bu zamanda kaleme aldı.
Celâlî Takvimi adı verilen güneş takvimini o hazırlattı. Yenilgi yüzü görmeyen Emîr Artuk, onun kumandanlarından biriydi. Suriye Fâtihi Uvakoğlu Atsız Bey, onun hizmetindeydi. Türk tarihinin en muhteris hanımı Terken Hatun, onun eşiydi. O, ölümüne Hristiyan din adamlarının bile “babamızı kaybettik” diye üzüntü duyduğu ve yas tuttuğu büyük bir hükümdardı. O, Malazgirt Zaferi’nin mimarı Sultan Alp Arslan’ın oğlu, Çağrı Bey’in torunuydu.
O, Selçuklular Dönemi’nin dünya padişahı, adaletli ve muazzam sultanıydı.
